ارزیابی قابلیت اطمینان شبکه های توزیع در حضور منابع تولید پراکنده با در نظر گرفتن هماهنگی حفاظتی

تولید پراکنده روز به روز مورد توجه بیشتر مهندسین قدرت قرار می گیرد. ترویج روزافزون dg می تواند علاوه بر عملکرد نرمال، به عنوان منبع تولید پشتیبان در مواقع قطع برق شبکه اصلی، وارد عمل شده و موجب افزایش قابلیت اطمینان شبکه توزیع گردد. ولی در مقابل در صورت بروز هرگونه خطا در شبکه توزیع این گونه منابع باعث از بین رفتن هماهنگی موجود بین ادوات حفاظتی شبکه می شوند. این مشکل می تواند باعث افت شدید قابلیت اطمینان شبکه گردد، مخصوصاً اگر تعداد منابع تولید پراکنده در یک شبکه زیاد باشد. لذا برای کاهش ناهماهنگی حفاظتی باید اتصال dgها به شبکه با مطالعات و بررسی های زیادی انجام گیرد. در فصل اول این پایان نامه، ارزیابی قابلیت اطمینان شبکه های توزیع مورد بحث قرار گرفته است. در فصل 2، تولید پراکنده و مزایای استفاده از این گونه منابع در شبکه های توزیع ارائه گردیده است. در فصل 3 این پایان نامه یک مرور کلی بر مقالات ارائه شده در زمینه ارزیابی قابلیت اطمینان شبکه های توزیع با حضور منابع تولید پراکنده و با در نظرگرفتن هماهنگی های حفاظتی و همچنین یک مرور کلی بر مقالات ارائه شده در زمینه جایابی بهینه منابع تولید پراکنده ارائه گردیده است. در فصل 4، ارزیابی قابلیت اطمینان شبکه های توزیع با حضور منابع تولید پراکنده و با درنظر گرفتن هماهنگی های حفاظتی ارائه گردیده است. نتایج حاصل از شبیه سازی ها نشان می دهد که با در نظر گرفتن هماهنگی بین ادوات حفاظتی (هماهنگی بازبست-فیوز و فیوز-فیوز) در صورتی که ظرفیت منابع تولید پراکنده به درستی انتخاب نشوند، می تواند باعث کاهش قابلیت اطمینان به مقدار قابل ملاحظه ای شوند و در پایان این فصل، نحوه تعیین ظرفیت بهینه منابع تولید پراکنده به منظور داشتن حداکثر قابلیت اطمینان ارائه گردیده است. در فصل 5، جایابی بهینه واحدهای تولید پراکنده به منظور کاهش تلفات و افزایش قابلیت اطمینان شبکه های توزیع با استفاده از الگوریتم بهینه سازی اجتماع ذرات ارائه گردیده است. سپس به منظور نشان دادن کارایی روش ارائه شده در شبکه توزیع، شبکه 33 شینه توزیع ieee را متناسب با نیاز مطالعات اصلاح می کنیم. سرانجام در فصل 6 یک نتیجه گیری از نتایج بدست آمده، ارائه شده است.